گاهی می شود مدتی طولانی زیر سایه یک کوه بلند هستی. ولی در این مدّت متوجه بزرگی آن نمی شوی. یا سرت را همیشه پایین می گیری یا در نهایت، چشمت به قسمتی از کوه می افتد؛ همیشه کوهپایه را می بینی، شاید هم دامنه را. و البته متوجه می شوی که قلّه ای هم در دوردست هست!
ولی وقتی از آن دور می شوی، تازه می فهمی که زیر سایه چه کوه بلندی بوده ای!
لیست همه یادداشت های میم سین