سلام و تشكر از اطلاع رساني

نه، ترجمه تو نرم افزار طراحي نکردن. منتها خب وقتي شما تونستيد روايات رو به صورت موضوعي پيدا کنيد، ميتونيد از کتابهاي ترجمه روايي استفاده کنيد. نميدونم نرم افزارش رو روي سايت هم گذاشتن يا نه؟ اگه گذاشته باشن که خود دفتر مطالعات گذاشته و بايد عين همون نسخه اصلي ش باشه. خبر ندارم. ميتونيد تماس بگيريد ازشون بپرسيد.

آهان. اين کامنت رو بعد از اون کامنت ديدم. چشم سر ميزنم.

دفتر مطالعات و تحقيقات زنان مجموعه اي درست کرده به نام نرم افزار ريحانه. توي اين نرم افزار همه روايات مرتبط به زنان و خانواده جمع آوري شده و علاوه بر تفکيک موضوعي و سرچ قوي، بعضا کار سندي هم انجام شده. مجموعه ي خوبي هست و کارتون رو راه ميندازه.

خب شما اختلافات فرهنگي را درک کرده ايد. ولي متأسفانه در جامعه ما خيلي از مردم حتي اختلافات خرده فرهنگ ها را هم نمي توانند درک کنند. يعني اصلا نست به آن بي توجه اند.

باور کنيد اين مثالهايي که زدم واقعيتي از جامعه ماست. الآن من و شما بهش ميخنديم. ولي وقتي نگاه مي کنيم ميبينيم خيلي از زندگيها رو فلج کرده!

سلام. کاملا موافقم. متأسفانه «مذهبي» يک اصطلاح شده براي آدمهايي که گفتين!

خب خانواده هاي شما خوشبختانه درک کرده اند که اختلافات فرهنگي را مي توان مديريت کرد. ولي باور کنيد که خيلي از خانواده ها اين درجه از درک را ندارند و بنا را بر اين مي گذارند که همه را متهم کنند جز ناداني خودشان را! مشکل مخصوص دوران نامزدي هم نيست. مواردي را ديده ام که ساليان سال اين اختلافات را درک نکرده اند و همواره بين خانواده ها تنش وجود داشته!

اين مشکلات لزوما در خانواده هاي مذهبي شکل نميگيره. اين که از قيد «مذهبي» استفاده کردم به سه دليل بود:يک. مذهبي بودن لزوما باعث نميشه اختلاف فرهنگي مشکل ساز نباشه. دو. وقتي تو خانواده هاي مذهبي که پايبندي هاي خاصي دارن اين اتفاقات بيفته، تو خانواده هاي غير مذهبي حتما بدتر از اينهاش پيش مياد. سه. بعضي از مثالها واقعي بود.

خب دقت نکردن تو تفاوتهاي فرهنگي هرچقدر هم کوچيک باشه ميتونه منشأ خيلي مشکلات بشه! نميتونه؟

عليک سلام. بنده کاملا متوجه فرمايش شما شدم. اين حق را هم به خودم نميدم که حقّي را که شما در مجله خودتون داريد ناديده بگيرم. شما حتي ميتونيد تو متن نوشته کسي تصرف کنيد و اون رو ويراستاري کنيد و هر بخشش رو خواستيد انتخاب کنيد و توي مجله بذاريد. اينها همه حقوق شماست. مشکل اساسي اينجاست که وقتي به وبلاگ نويسنده لينک ميدين، يک حقّ ضايع ميشه. و اون «انتساب نوشته به نويسنده» هست. نويسنده حق داره که وقتي بهش ارجاع مي دن، اون هم نه تحت عنوان گزيده، چکيده، برگرفته و ... بلکه بعنوان انتخاب نوشته‌ي برتر، نسبت به هرگونه تغيير حتي در متن معترض باشه!اميدوارم تونسته باشم منظورم رو برسونم. بديهيه که اين اعتراض به معناي ناديده گرفتن زحمات تيم کاري پارسي بلاگ نيست و ما از اين جهت منت دار شماييم.