نمي دونم چرا وقتي مطلب جديدتون رو خوندم دلم گرفت ، کمي از دنياي مادرانه خودم جدا شدم، اما وقتي بخش نظرات رو خوندم کامنت صنم ، باعث شد حس خودم و بيشتر بفهمم، منم از سن خيلي کم با حجاب شدم و هرگز در سنين پايين از حجاب زده نشدم، در سنين بالاتر کار براي دخترتون مشکل تر ميشه، و من هنوز هم آرزوي دويدن دارم، آرزوي پيچش باد در موهايم ، آرزوي پريدن از جوي آب، آرزوي جيغ زدن در خيابان، آرزوي بالا رفتن از درخت، اين روزها فکر ميکنم راه کارهاي بيشتري براي پدر مادرها وجود داشته باشه پارک هاي مخصوص خانمها، محوطه هاي بازي براي دخترها باشگاه ها و .... مطمئنم شما آنقدر آگاهانه عمل مي کنيد که دخترتان آرزوي هيچ چيز بر دلش نمي ماند.