نمي دونم چرا اطمينان دارم که اگه امام موسي صدر اهل اين شهرک بود، خانم ها رو سوار مي کرد و هيچ کس هم بهش شک نمي کرد! حاضرم قسم بخورم. همه چيز به خود آدم بستگي داره. يه وقت آدم کسي رو مي بينه که موقع حرف زدن با يه خانم، تمام مدت سرش پايينه اما همون يه نگاهي که مي ندازه طرفش حس خيلي بدي پيدا مي کنه و انگار مي خواد چشم دختر مردمو از کاسه دربياره. اما بعضيام هستن که ممکنه توي چشم آدم زل بزنن اما انگار دارن با خواهر خودشون حر ف مي زنن. يعني اون زن يا دختر هيچ حس ناراحت کننده اي از اين نگاه و گفتگو پيدا نمي کنه. اينه که فکر مي کنم آدم اگه از خودش مطمئن باشه، نبايد از اين چيزا بترسه. درسته که احتياط شرط عقله. ولي تقوا هم واسه همچين مواقعيه ديگه! شايد اين آقايون مجبور شن برن يه مدت اروپا زندگي کنن. اونوقت مي خوان چيکار کنن؟!؟ تقوا يعني خود نگهداري. اين که آدم دهنشو پر سنگريزه کنه تا با زبونش گناه نکنه که فضيلت نشد! بايد وارد گود بشي تا به خودت ثابت بشه چند مرده حلاجي